Ik ben een fervent wc-lezer en heb inmiddels een bescheiden collectie leesvoer op het toilet verzameld. Een voortdurend wisselende verzameling, die nu onder meer bestaat uit de krant van het afgelopen weekend en een handvol pockets met SF-verhalen. Het merendeel van het wc-plankje wordt echter in beslag genomen door strips. Veel Suske & Wiskes (speciaal voor mijn dochter), maar ook Amerikaanse comics, oude nummers van EPPO, Rode Ridders en wat ik verder maar in handen krijg.

Ik heb inmiddels een bescheiden collectie leesvoer op het toilet verzameld.

Zo las ik vanochtend het 32^ste Storm-album ‘Het offer van Narvatica’. Ik had het in een impuls gekocht omdat het in de schappen van mijn lokale Primera stond, waar meestal maar weinig strips zijn te vinden. Ik dacht dat ik een nieuw album te pakken had, maar het bleek al uit 2020 te stammen. Geen idee waar Primera het opeens vandaan had getoverd.

Nu heb ik me al vaker verbaasd over het niveau van de huidige Storm-serie, maar deze keer viel me iets anders op: het las erg stroef. Ik kon er in eerste instantie niet mijn vinger op leggen, maar opeens zag ik het. De captions – waarin de verteller het verhaal toelicht of van commentaar voorziet – waren geschreven in de verleden tijd, terwijl de personages in de tegenwoordige tijd met elkaar praatten.

‘Dagenlang dreven Storm, Roodhaar en Nomad rond. Redding leek ver weg […]’ of ‘Storm probeerde met al zijn krachten de Lancaster omhoog te trekken. […]’ – dat soort werk.

Dat was niet alleen merkwaardig om te lezen (ik had het nog nooit eerder gezien), maar haalde ook direct alle spanning uit het verhaal. En uit mijn wc-bezoek, maar dit terzijde. Ik ben benieuwd of dit is aangepast in een latere druk…